Bijna alles versnipperen.

Zaterdagmorgen, 10.00 uur en weer is het met spanning afwachten op wat er gaat gebeuren. Hoeveel bezoekers zullen er op een dag als vandaag, met een temperatuur van 27 graden, komen? "Ze komen echt wel" zei ik 's morgens nog met vol enthousiasme tijdens ons kort overleg. Als het stuk is dan wil men toch graag weten “Kan het nog gemaakt worden?” of “Is het echt helemaal stuk? Dan ga ik het naar het GAD brengen.” Dat zijn zo’n beetje de standaard vragen en opmerkingen van de bezoekers.

Ja, daar komt de eerste bezoeker. Wat heeft deze mevrouw bij zich om te laten repareren. De tas gaat open en er komt een papierversnipperaar uit. U begrijpt het al, deze versnipperaar versnippert niets meer.

Een van onze reparateurs gaat er uitgebreid voor zitten en haalt de versnipperaar helemaal uit elkaar. Zoals u weet geeft papier veel stof en door het papier te versnipperen komt er nog meer stof vrij. Dat was al een van de oorzaken waarom de versnipperaar het niet meer doet.

Hij zou geen reparateur zijn als hij niet verder gaat kijken en hij vond nog wat snippertjes die achter gebleven waren in de zo venijnige mesjes. De mesjes zijn scherp maar een aantal van ons heeft of een EHBO diploma of is BHV-er die wel een pleister kan plakken indien nodig. Zo alles weer in elkaar gezet en dan maar kijken of de papierversnipperaar weer het papier wilt versnipperen. Stekker in het stopcontact en u zal het ongetwijfeld al raden, hij versnippert weer het papier.

Bezoekster is blij dat het papier weer versnippert kan worden. Mevrouw geeft een (papieren) donatie. Gelukkig hebben we dat “papiertje” niet als testmateriaal gebruikt.